- En son ne zaman güldünüz?
- En son ne zaman birini güldürdünüz?
- En son ne zaman birini en kötü anında güldürmeye çalıştınız?
Bu sorulara herkesin kendince cevapları olacaktır. Fakat biz bugün bunu iş edinmiş bir hemşire ile röportaj yapacağız.
Yaptığı işin adı Palyaço Hemşireliği. Evet, yanlış duymadınız. Tam olarak yaptığı işin adı Palyaço Hemşireliği.
Şimdi ise Palyaço Hemşiremize sorularımızı yöneltelim.
Taner Onay: Öncelikle hoş geldiniz Fadime hanım. Ülkemizde Palyaço Hemşireliğini yapan çok çok az kişi var. Bu konuda sizleri tanımak isteriz. Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Merhaba. Ben Fadime. Küçüklüğünü ARA (akut romatizmal ateş) tanısıyla hastanelerde geçirmiş tiyatroya hevesli bir çocuktum. Hastaneler benim için yemek kokularıyla karışmış alkol kokusundan ibaretti. Ve hemşireler bana suratsız gelirdi. Elleri kolları altın bilezikle dolu gözaltları morarmış yorgun kişilerdi. Bi gülse yatacaktım iğnemi yaptıracaktım da işte hep bi olumsuzluk yaşıyor ve tam sedyeye yaklaştığımda annemin elini bırakıp kaçıyordum. Tabi güvenlik falan.. Koşturmaca. Yakalamaca…
Sonra bi gün bir hemşire ile tartıştığımı hatırlıyorum. Buraya hemşire olarak geleceğim ve sana hemşire nasıl olur göstereceğim diye J Tabi zaman geçti ve ben tiyatro okumak istediğimi söyledim aileme. Babam dedi ki aç kalırsın. Annem dedi ki ben hep hemşire olmak istedim benim babam kızlarımdan biri hemşire olsun istiyorum derdi, biz olamadık bari benim kızım olsun. Hanım hanımcık bir hemşire ol dedi. Tabi dönemin getirdiği şartlar vs. düşününce öncelikle ekonomik özgürlüğümü ele almam gerektiğini düşünerek hemşireliği okumaya başladım. Okul bitti sonrasında üniversiteyi kazandım Ankara’ya yerleştim. Bir hastanede işe başladım. Ve bir çocuk tiyatrosu ile anlaştım. Hem okulumu okuyup hem hemşireliğimi yaparken bir yandan da çocuk tiyatrosu yapmaya başladım. Sonrasında özel bir hastaneden Palyaço Hemşireliği teklifi aldım. Ve orada çalışmaya başladım.
Taner Onay: Ülkemizde hemşireliğe severek gelmeyen birçok arkadaşımız var. Fakat siz hemşireliği isteyerek mi seçtiniz? Yoksa siz de sonradan mesleğinizi sevenlerden misiniz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Elbette İsteyerek seçtim. Yaptığım her işi severek yapanlardan olduğum için zamanla da sevgim arttı. İnsanları mutlu etmeyi seviyorum.
Taner Onay: Peki, Palyaço Hemşireliğine nasıl yöneldiniz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Özel bir hastane benim çocuk tiyatrosu yaptığımı takip etmiş ve bana hastanesinde palyaço hemşireliği yapmak isteyip istemediğimi sordu ve iş teklifi ile geldi. Bende sanatı ve sağlığı birleştirebilmenin heyecanlıyla kabul ettim.
Taner Onay: Hastanenin sizi takip etmesi güzel bir yaklaşımmış.
Palyaço hemşiresi olarak neler yapıyorsunuz? Örnekler vererek anlatabilir misiniz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Palyaço hemşiresi olarak öncelikle sadece çocuklara hitap etmediğimi belirtmeliyim. İlk başladığımda çocuklardan çok yetişkin hastalardan ve hastane personelinden güzel geri dönüşler aldım. Yanağıma kalpler çiçekler kelebekler çizip Kırmızı burnumla kat kat gezerek gülücük ve pozitif enerji dağıttım. Onlarla sohbet edip iğneyi öncelikle kendime batırdım 🙂
Mesela palyaço olarak benim bir adım var. Adım Kuzu. 3 yaşlarında bir kız çocuğuna yaklaşıp benim adım Kuzu senin adın ne? Dediğimde bana alaycı bi şekilde bakıp benim adım da Niloya demişti 🙂 Sonra Hastaneyi gezerken yoğun bakıma girdim. Dediler ki yoğun bakıma da girme Fadime. Yok dedim yine de bi gezeceğim. Sonra yoğun bakımı gezerken seksen yaşlarında bi hastanın başını hafif kaldırıp bana bakarak ağlamaya başladığını gördüm. Yanına gidip burnumu çıkardım ve elini tuttum. Ben seni mutlu edebilmek için gelmiştim. Üzdüysem özür dilerim, dedim. Ve bana bakıp ağlayarak ‘Hayatımda hiç palyaço görmedim. Ne çok şeyi eksik yaşamışım’ dedi.
Taner Onay: Güzel bir anıymış. Gerçekten tebrik etmek istiyorum. Çünkü insanların beklemediği ve en kötü anlarında onlara değer verildiğini hissettirme önemli.
Palyaço hemşireliği yaparken neler hissediyorsunuz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Bence hemşirelik başlı başına hissederek yapılan bir iş. Palyaço hemşireliği ise onlara çocuksu taraflarını hatırlatan bir şey. Kendilerini iyi hissettirmesinin sebebini kendilerinden bi şey yakalıyor olmaları olarak bağlıyorum.
Taner Onay: Palyaço Hemşireliği yaparken unutamadığınız veya sizi etkileyen olaylar veya durumlar oldu mu?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Fazlasıyla… Hangi birini anlatabilirim ki. Bunun için ayrı bir blog konusu açabiliriz J
Taner Onay: Bu konuda söz alıyoruz o zaman 😊
Palyaço hemşiresi olarak kariyerinizi nasıl şekillendirmeyi düşünüyorsunuz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Drama eğitimi almış ve bu alanda hevesli hemşirelerle aynı çatı altında hastalara daha profesyonel imkânlarla özellikle uzun süreli yatarak tedavi gören hastalarımıza sağlamak istediğim projelerim mevcut.
‘Bir işe başladıysan zirvede bırak ‘diyerek şekil alıyorum.
Taner Onay: Palyaço Hemşireliğine yönelmek isteyen hemşirelere neler önerirsiniz?
Fadime Pala (Palyaço Hemşiresi): Bence taktığım o kırmızı burna, yüzüme çizdiğim çiçeklere kelebeklere bile gerek yok. Üzerinde ne olduğunun önemi yok. Önemi senin eldekilerle neler yapabildiğinle alakalı. Onlara hissettirdiğin samimi ve doğru yaklaşımla alakalı. Bunun için önerim drama eğitimi almaları. Drama eğitimi kişisel olarak gelişime, insan ilişkilerinde iletişime oldukça katkı sağlayacaktır.
Taner Onay: Güzel bir öneriydi. Eminim bu alana kendini yakın hissedenlerin motivasyonlarını artıracaktır.
Dijital Hemşire Platformu adına röportajımıza katılmayı davet ettiğiniz için ekibim adına ve verdiğiniz değerli bilgiler için ise hemşirelik camiası adına teşekkür ederiz.
