Anlamadığımız onca sorunlar hep ne için bile bilmeden cevap olmak zor elbette.
..
Ama hemşire olmak nasıl bir şey?
Hiç bu cepheden bakılmaz ya da bakılmak istenmez. Ben hastaneyi, hasta olmayı ve hastanın çektiği ızdırabı da bir hasta olarak elbette yaşadım. Hiç dillenmeyen bir yanı, bu tarafı benim gözümden görün ve anlamasanız bile empati kurun diye yazmak istiyorum.
Belki bana birçok arkadaşım bile karşı çıkabilir. Bu benim görüşüm ama eminim çok fazla insan aynı duyguları hissediyordur. Hani bir çok film yayınlanmadan bir rötuşa uğrar ya bizde de öyle bir durum var.
Görünen yüzün birde kimsenin görmek istemediği diğer yüzü. Madalyonun misali..
Hastaların ve yakınlarının sıradan söylediği bir şey istemiyorsan farklı yapmalısın.
Aslında o öyle değil istiyorsun ama bezdiriliyorsun. Baskı altında kalınca fazla tepki veriyorsun.
Birçok hayata dokunmak öyle kolay bir durum değil. İnsan bazen ailesinin karmaşıklığına sorunlarına dayanamazken sen bir sürü insanın sorunları ile baş ediyorsun.
Bu masa başında bilgisayarda veri girmekle aynı şey de değil.
Zaten olamaz.
Mutsuz, üzgün ve hasta olmak ayrı bir dertken sürekli bu insanlarla ilgilenmek daha başka dert olarak görünüyor. İşte bu işi kutsal yapan da bu zaten.
Bu meslek sabır, enerji ve bitmek bilmeyen empati gerektiriyor.
Yeni mesleğe başlayanlar. Şuan göremediğiniz ve bilmediğiniz şeyler var.
Neden mi?
Henüz tükenmediniz de ondan. 5 yıl sonra konuşuruz derdi ya hani ablalar haklılar. Ona bile gelmeden başlar hayal kırıklıkları ama pes etmezsin bir kere bu işe başladıktan sonra. Sonu gelsin diye çabalarsın, belki daha iyi olur düşüncesi kaplar, belki değişir dersin.
Tabi ki zamanla değişen bir düzen var.
Ama bu tükenmişliğin önüne henüz geçilebilmiş değil. Aksaklıklar nerde başlıyor önce ona değinelim.
En başta az kişi ile çok işle başlıyor.
Yetememe, yetişememe işler kalacak amir kızacak, izin vermezler, hep kötü olacak zaten diyenler bu sıra uzar gider.
Ya yok mu bir yolu hep mi mutsuz çalıştın diyeceksiniz.
Tabii ki hayır. Bakın aslında ilk faktör ekip arkadaşlarınla uyumundur. Hır gür olmayan yerde huzur vardır.
İkincisi eğitim her daim önemlidir. Korkularla yüzleşmek mesela ben bunu yapamam dersen, hep geri kalırsın. Çünkü teknoloji diye bir etken var. Uyum sağlamalı akredite olmalısın.
Üçüncüsü seni yormayan baskı altında bırakmayan ama yapılacakları söyleyen bir amirin olmasıdır. O hayatını kabusa çevirirse işte o duvarlar üstünden kalkmaz. Bütün bunlar iyiyse zaten keyifli çalışılır. Öyle olunca da ayakların geri geri gitmez. Bunlar tamamen tecrübe ile sabittir.
Haksızlığın olmadığı, anlayışın olduğu bir ortamda kimse üzülmez mutlu mesut çalışır. Hiç eksik olmaz mı olur ama senin halledemeyeceğin türden değildir. Gerilimli insanlar yorar.
O yüzden bu mesleği istemeyen yapmasın.
Haklısınız bazı konularda.
Her yerde çürük elma yok mudur?
İşte bu yüzden her yer yeni nesil iyi hemşirelerle dolsun. Orta gurup diye adlandıracağımız 10 yılın üstü hemşireler bu konuda hem tecrübeli hem de daha sabırlıdır. Onlardan öğreneceğiniz çok şey var.
Kendi öğrencilerime hem mesleği hem de hayatı öğretiyorum. Çünkü her ikisi de çok önemli. Tıbbi bilgiler kadar üslupta, ifade de önemli. İletişim her şeyin başıdır. Beden diliniz ben berbatım diyorsa ben öyle değilim deseniz de kimse size inanmaz.
Güçlü, eğitimli, becerikli, empati kurabilen hemşireler işte onlar altın değerinde insanlardır. Etrafınızda varsa çok şanslısınız. Çünkü onlar hem öğretir, hem öğrenirler. Kendilerini bilinmeyene kapatmazlar.
Benim naçizane tavsiyem ise onlardan her şeyi öğrenmeye çalışın çünkü bu mesleğin bundan daha fazlasına ihtiyacı var. O kadar kötü örneklere rağmen iyi insanlar her daim varlar.
Biz belki sadece bir mum ışığı kadar olabiliriz. Ama o ışık etrafı yine de aydınlatabilir.
O yüzden sesimi duyan tüm o mumlara söylüyorum o ışığı kaybetmeyin etrafınıza saçın. Önce kendi içinizde ki iyiliği kaybetmeyin, çünkü onu kaybettiğimizde gerçekten sadece bir robottan farkımız kalmıyor.
Seneler sonra işe aynı hevesle gelebilen tüm arkadaşlarım buradan size selam olsun.
Sizler bizim mum ışığımızsınız.
*** Hemşirelik mesleğinin gelişmesi için 5 dakikanızı ayırabilir misiniz?
Bir buçuk yıl önce kurmuş olduğumuz hemşirelik blogu (Dijital Hemşire) şuan itibari ile tez konusu oluyor.
Sizden 5 dakika içinde bir anket doldurmanızı rica ediceğim.
Bkz. https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSevBv2Z4ioCMNBhBNjgNHnC2zCZqRcpYeQwYMkBGtOpjf6Y5w/viewform
