Avrupa Birliği Hemşirelik Eğitimi Kriterleri

Avrupa Birliği Müktesebatının üstlenilmesine ilişkin Türkiye Ulusal Programında “Kişilerin Serbest Dolaşımı” (RG:24 MART 2001, Sayı: 24352 Mükerrer) başlığı altında “Hemşirelik Müfredatının Yenilenmesine Yönelik Olarak Yapılması Gereken Düzenlemeler” aşağıda yer almaktadır.

1. Hemşirelik Eğitimi, minimum 10 yıllık genel bir okul eğitimi üzerine 3 yıllık veya 4600 saatlik teorik ve klinik eğitimi kapsayan bir eğitim programı olmalıdır.

02/02/2008 tarih ve 26775 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Doktorluk, Hemşirelik, Ebelik, Diş Hekimliği, Veterinerlik, Eczacılık ve Mimarlık Eğitim Programlarının Asgari Eğitim Koşullarının Belirlenmesine Dair Yönetmeliği de hemşirelik eğitiminin Avrupa Birliği’nin ilgili direktifinin önerdiği şekilde olmasını belirtmektedir. Ülkemizde Hemşirelikte sadece lisans düzeyindeki eğitim bu direktifi karşılamaktadır.

2. Teorik eğitimin uzunluğu, eğitimin minimum uzunluğunun 1/3’den az ve klinik eğitimde 1/2′ sinden az olmamalıdır.

3. Eğitim programında dersler Avrupa Kredi Transfer Sistemi esas alınarak kredilendirilmelidir.

4. Genel bakımdan sorumlu hemşirelerin eğitim programları Ek 3’de yer alan konuları içermelidir.

Avrupa Birliği’nin 30.09.2005 tarihli 2005/36/EC direktifine göre hemşirelik lisans eğitim programından mezun olan hemşirelerin sahip olması gereken özellikler aşağıda verilmiştir:

Sağlıklı ve hasta bireyin yapısını, fizyolojik fonksiyonlarını ve davranışını açıklayabilmesine yetecek düzeyde bilgi sahibi olma ve sağlıkla, fiziksel ve sosyal çevre arasındaki ilişkiyi kavrama,
Hemşirelik mesleğinin temel yapısı, meslek etiği, sağlığın temel ilkeleri ile hemşirelik mesleğinin ilkeleri hakkında yeterli bilgiye sahip olma,
Programın özüne uygun bir klinik deneyime sahip olma (bu klinik uygulamalar amaca uygun olarak planlanmış olmalıdır ve uygulama nitelikli hemşireler tarafından denetlenmenin yanı sıra yine uygulama hasta bakımı için gerekli olan sayıda nitelikli hemşire ve malzemenin bulunduğu yerlerde yapılmalıdır).
Sağlık personelinin uygulamaya ilişkin öğretim programlarına katılabilme ve bu insan gücü ile birlikte çalışabileceğini gösterme,
Sağlık sektörünün diğer çalışanları ile çalışabilme.